O hábitat do berberecho é bastante amplo, xa que estes moluscos poden soportar condicións ambientais extremas.
Berberecho é o nome común de certos bivalvos mariños, en especial da especie comestible común europea. Os berberechos teñen dúas cubertas articuladas de forma acorazonada, con nervaduras prominentes, e un pe musculoso acabado en punta que empregan como medio de locomoción. Coñécense unhas 200 especies, na súa mior parte nativas dos trópicos.
Os bancos de berberechos son sedimentos de area fina ou lamosa, e están localizados desde a franxa litoral ata profundidades de 10 m.
No concello de Noia fanse festas do berberecho, este ano serán sobre o 24/09/2011.
É unha especie de crecemento rápido e vida corta, aproximadamente tres años, alcanzando o tamaño de 3-4 cm. nun año ou dous. A súa alimentación é básicamente de diminutas plantas e animais que atopan no seu medio arenoso.
Científicamente o Marolo chámase Cardium Tuberculatum.
Morfoloxía: é un molusco que ten as valvas e as cunchas de forma casi circular. O Marolo ten unha cuncha equivalva, moi forte. A charnela, articulación das valvas dos moluscos acéfalos, ten dous dentes anteriores laterales, e un posterior na valva dereita. As valvas teñen máis de vinte costillas, saíntes e con espinas romas nas márxes. Ten entre 22 e 28 costillas ben marcadas e vive en fondos fangosos e de area fina próximos as costas. A súa forma de corazón fixo que nun principio se lle dise o nome de corazón comestible (Cardium edule).¨É de cor blanca-marrón e vive nas praias de area fangosa ou cascallo, hasta unha docena de metros de profundidade. O berberecho de Noia sigue asombrando a propios e extranos e, en especial, os productores da localidade e os membros do cabildo.
Os berberechos comúns ou Cerastoderma edulis, son moluscos bivalvos que posúen como característica principal unhas estrías moi marcadas nas súas dúas cunchas.
Pertence á familia Cardiidae, ten un tamaño reducido (3-4 cm de lonxitude, sendo a talla mínima para súa captura de 3 cm). Cada unha das súas valvas mostran entre 22 e 28 surcos ou nervaduras moi marcadas que o identifican. As cunchas presentan aspecto globoso, abombado, ovalado e robusto, con forma acorazonada. Permanecen unidas mediante una charnela ou especie de bisagra que lles permite abrirse e cerrarse. Ten tres aperturas ó exterior que actúan para bombear agua e desprázase a través dun pe musculoso acabado en punta (que incluso lles permite dar pequenos saltos). No seu interior presenta unha boliña de carne e un coral prácticamente imperceptible.
As tonalidades máis significativas das súas cunchas ou valvas son a branca perlada con bandeado oscuro e cores amarronadas.
É unha especie cun crecemento moi rápido e de vida corta, xa que apenas sobrevive 3 anos.
Feito por María del Carmen (1º B)
Fotos para uso didáctico obtidas de flickr
No hay comentarios:
Publicar un comentario